Ja hoor! Herfst!

Vannacht heeft het hier ietsiepietsie geregend en vanmorgen zag het grijs. De kleur is er wel een beetje uit, in de tuin hier, en ik heb gedroomd van paddenstoelen 🙂
Nee!, hihi. Dat laatste is niet waar. Maar het weer buiten, doet me wel steeds vaker aan ze denken en dus dacht ik vanmorgen: ik ga eens kijken hoe het bij Houtsberg staat met de herfst.

Ik heb er heerlijk gewandeld. Achter de speelberg het bos in, en genoten van de geur en het vele groen. En ja! Ik heb ook weer een hertje gezien. Wat is dat steeds opnieuw mooi. Dan is het zo stil in het bos, zet ik mijn voeten zacht neer op het dek van dennennaalden of mos, en luister ik. En soms, soms hoor je ze dan! Geritsel of gekraak, en dan kijken in die richting, en ja! Deze liep heel rustig tussen de takken door van me af verder het bos in. Zo mooi om te zien!

Een foto maken is niet gelukt. Ik heb het eerlijk gezegd niet eens geprobeerd. Het is moeilijk scherp stellen tussen de boomstammen en takken, en ik wilde niets van het moment missen. Er komt wel weer een keer dat een hertje of een groep hertjes wat langer in het zicht blijft en ik er wel foto’s van kan maken. En dat dan.. , nádat ik van dat eerste moment genoten heb.

Herfst

Veel paddenstoelen heb ik niet ontdekt. Ik heb echt wel goed gekeken en gezocht. De bosgrond ligt bezaaid met aardappelbovisten, dat wel, maar een rode met witte stippen of iets anders moois.. nee. Tot nu toe nog veel te droog hier in Limburg, vrees ik. Het mag wat vochtiger! :-)) Maar ik heb zeker wel de herfst ontdekt. Kijk maar:

Lief hè?!

Ergens liep ik het bos weer uit en kwam bij een wei waar alles nog in diepe rust was.
Het was zo’n mooi gezicht! De koppies gingen toen ik voorbij liep wel allemaal omhoog, en ze keken me allemaal aan, maar ze bleven even lief liggen. Zo leuk!