Verrassend Houtsberg

Het is alweer eventjes geleden dat ik deze wandeling maakte, toch blijven fragmenten maar in mijn hoofd spelen. Een teken dat het bijzonder was! Het was écht een leuke wandeling, en ik zag bovendien voor het eerst deze bijzonder droge herfst de altijd tot de verbeelding sprekende rood met witte stippen paddenstoel: de vliegenzwam.

Ik liep op 8 oktober bij de Philomenahoeve tussen de schapen door richting het Sarsven. Een favoriete wandelroute van mij, omdat ik daar altijd een heerlijk gevoel van vrijheid en ruimte ervaar. De schapen zijn al helemaal gewend aan wandelaars, en ik ben inmiddels ook gewend aan hen. Soms zit er een speciaaltje tussen, zo ook vandaag. Kijk eens wat een dametje! Ik moest glimlachen door haar blik en tred.

Dametje hè?!

Vanaf het Sarsven liep ik weer terug, maar nu over een bospad van waaruit De Banen zichtbaar is. Ook weer zo’n prachtig gebied met veel watervogels. Ik wilde even bij het lelieven kijken en dan het bos in achter dagcamping Houtsberg. Op zoek naar paddenstoelen! Onderweg kwam ik hele mooie dingen tegen. Nu er minder vlinders en libellen zijn, merk ik dat ik weer veel meer let op andere dingen en dat ik wéér tegen mezelf zeg: “Dat zou je altijd moeten doen! Ook als de vlinders er zijn!”

Prachtig wuivende grashalmen (1)

Prachtig wuivende grashalmen (2)

Zwervende pantserjuffer

Zwervende pantserjuffer van nog ietsje dichterbij 😉

Groot dooiermos

Ik verbaasde me over de schoonheid van dit groot dooiermos. Wauw! Hoe meer ik het van heel dichtbij bekeek, hoe mooier ik het vond. Ik denk dat ik er tot nu toe altijd aan voorbij gelopen ben. Soms moet je oog er toevallig een keer op vallen, daarna kun je het nooit meer niet meer zien.

Het bos in

Vanaf het volledig drooggevallen vennetje liep ik linksaf om vervolgens zo’n 100 meter verderop rechts het bos weer in te lopen. Ondanks de droogte hoopte ik toch op wat paddenstoelen. Als ik een toverstafje had, zou ik vliegenzwammen gewenst hebben. Rood met witte (alsof er andere bestaan ;-)) ), en het liefst met een schattig kaboutervrouwtje erbij :-)) Voor mijn gevoel had iedereen op Twitter ze al gevonden of  toevallig gezien, behalve ik.

Herfstkleuren in het bos

Op de hele route door het bos richting de parkeerplaats bij de dagcamping kwam ik slechts één paddenstoel tegen. Niet te geloven!, hoe anders was het andere jaren rond deze tijd geweest. Maar! Ik kwam een kleintje tegen, en juist op deze zat een vlieg. Met een beetje fantasie en de regels heel ruim toepassend, mogen we dit toch ook wel een vliegenzwam noemen, niet?

Verwondering

Mijn weg vervolgend zag ik in de verte opeens een prachtige kleur rood. Ik werd er gewoon naartoe getrokken en hoe dichterbij ik kwam, hoe duidelijker ik zag, dat ik niet de enige was. Het leek wel of alle insecten van het bos zich hier verzameld hadden. Bijen, wespen, hoornaars, vliegen, vlinders, álles zat er en vloog er rond. Schitterend!

Kardinaalsmuts

Al genietend van de kleuren en het gezoem zag ik opeens een appel liggen. En nog één. En nog één. En nog één!
Uh? Appels? En zoveel?
Verscholen tussen de bomen achter de kardinaalsmuts bleek een appelboom te staan!
Zomaar midden in het bos! Uh? En deze reikte tot hoog aan de hemel!
Feestje hoor! Feestje weer voor alle insecten uit de buurt.

Appelboom

Maar goed.
Alle verwondering daargelaten, nog altijd geen vliegenzwammen.
En toen ik de parkeerplaats opliep, besloot ik dat ik het daar echt niet mee eens was.
Ik moest en zou vliegenzwammen zien, vandaag!

Vliegenzwammen

Ik stapte in de auto en reed naar Schoorkuilen in plaats van naar huis.
Nog heel eventjes daar kijken.
Nog heel eventjes daar het pad aflopen en wie weet!

Het was er druk.
Niet met mensen, er was geen mens te zien, wat ik heerlijk vond.
Nee, met vogels!
Heel veel vogels, wat een geweldig gezicht!

Bij Schoorkuilen

Na een tijdje genieten, dacht ik weer aan de vliegenzwam.
“Kom op! Nog even een stukje lopen, wie weet!”, zei ik tegen mezelf.

En na zo’n 100 meter stappen zag ik ‘m.
En daarna zag ik er nog meer.
Jeujj!! Eindelijk kon ik mijn man appen.
“Kijk! Gevonden!”, appte ik. Waarop ik rollende smileys van het lachen als antwoord kreeg.
Ik zag mijn man voor me, lachend denkend: “Is het haar toch weer gelukt”.

Hoed vliegenzwam

Vliegenzwam

Onderkantje vliegenzwam

Nog een vliegenzwam!

En zelfs omgevallen hartstikke mooi