De kleine vuurvlinder is zó dapper

18 september en daar zag ik haar nog: de kleine vuurvlinder. Wat een dapper vlindertje is het toch. Het vliegt vrij vroeg in het seizoen, in maart al, en blijft dat doen tot zelfs in oktober. Machtig. Zo klein, zo teer. Het vlindertje vliegt dan wel in twee of zelfs drie generaties, maar wat maakt dat uit. Deze dag op de Beegderheide liet verder bijná geen enkel ander insect met vleugels zich zien. Maar wel deze dappere kleine vlinder. Trots zat het daar, op de heide.

Kleine vuurvlinder

Kleine vuurvlinder

Nog verrast en in jubelstemming liep ik verder over een smal zandpaadje tussen de heidestruiken. Het waren maar een paar stappen geweest, toen ik snel in de achteruit zette. Wat was dat? Wat een kleurtje! Jeetje! Een rups! Wat een mooierd!

Roodbont heide-uiltje

De heide stond er zo heel mooi niet meer op. Het mooie paars was verdwenen en de meeste struiken zagen al wat bruin. Maar heide vind ik mooi. Dus bij de paar sprietjes die wel nog mooi van kleur waren, hield ik even halt.

O! Nou kijk nou toch!
Een tengere pantserjuffer hing daar ook nog heel dapper te zijn!
Wat een mooie kleuren heeft die hè!

Tengere pantserjuffer

Ik liet de heide achter mij en wandelde het bos in. Je kon al goed zien dat de zomer voorbij was en de herfst zich meldde. Hier en daar lagen al wat gekleurde blaadjes langs het pad. Als de zon door de wolken heen brak, en de stralen tot diep in het bos reikten, lichtte het mos langs de boomstammen heel mooi op.

Bij een t-splitsing twijfelde ik.
Moest ik hier nou rechts of links?
Links, dacht ik.
Maar ik besloot toch rechts te gaan.
Ik kende het pad niet en een paar meter verderop twijfelde ik weer en draaide me even om.

Wow!
Wat een prachtige doolhofzwam zag ik toen zeg!
Wat was ik blij dat ik me even omdraaide, dat ik dit pad gekozen had, dat ik even anders deed dan anders.
Kijk hoe mooi!

Doolhofzwam

Doet zijn naam eer aan hè!

Het grappige is…
Ik liep verder het pad af en dat werd smaller en smaller.
Uiteindelijk hield het ‘gewoon’ op.
Aan de ooit omgewaaide bomen die her en der het pad versperden en nooit waren opgeruimd, kon ik zien dat ik op een plek was waar verder bijna nooit iemand kwam.
Dit pad draaide om de doolfhofzwam. Verder kwam ik er niets bijzonders meer tegen. Ik denk dat het precies zo heeft moeten zijn.