Een nieuwsgierig aagje met lef

Roodborst

Tussen de takken van lage begroeiing aan de rand van het Leudalbos zagen we dit roodborstje eigenlijk meteen zitten. We waren nog maar net uit de auto gestapt, misschien hadden we drie stappen op de zanderige parkeerplaats richting het bospad gezet, of we stonden alweer muisstil om het eerste beestje dat we zagen niet te verjagen.

Dat bleek nergens voor nodig. Het roodborstje hipte van tak tot tak en keek ons nieuwsgierig, en tegelijkertijd bijna uitdagend aan. Typisch roodborsten gedrag lees ik nu, een paar dagen later, op de site van Vogelbescherming Nederland. “Roodborsten zijn vaak erg nieuwsgierig en goed van vertrouwen, anderen noemen ze brutaal.”

Verkeersregelaar 

Ik was met een vriendin richting het Leudal getrokken om er te gaan wandelen. Eerst lekker koffie, een klein stukje rijden,… we arriveerden zo rond tienen. Het is december, maar niet koud, en de zon liet haar prachtige stralen volop zien. We genoten een tijdje van het roodborstje en wilden toen verder het bos in.

Terwijl wij weer in beweging kwamen, leek het roodborstje te willen weten waar wij heen gingen. Het hipte van een lage tak, naar een hogere tak, spreidde z’n vleugels, en landde kort daarna bovenop een verkeersbord recht tegenover ons op het bospad dat wij wilden oversteken. Eerst deed het vogeltje alsof het ons niet zag om ons daarna scherp in de gaten te houden.

Zo bovenop dat verkeersbord kon ik er mooie foto’s van maken. Heerlijk om zo’n prachtige borst door de lens van een fototoestel van heel dichtbij te mogen bewonderen. Ik vind het mooie, leuke vogeltjes en vind het geweldig dat ze het lef hebben zich van zo dichtbij te laten zien. En… zo bovenop dat verkeersbord leek het roodborstje wel de nieuwe verkeersregelaar van het Leudalbos.